садамаҳои налиётӣ

Сокинони Душанбе аксар вақт роҳро на аз минтақаи муайяншуда, балки аз маҳалле убур мекунанд, ки барояшон мувофиқ аст, ронандаҳо бошанд, дар гузаргоҳҳо ба одамон роҳ намедиҳанд, суръати мошинро аз меъёри муайяншуда баланд мекунанд ва ҳатто ба самти муқобили роҳ ҳаракат мекунанд. (more…)